در قالب یک بسته حقوقی بررسی شد
الزامات موتور سواری در جاده قانون
 ایمن نیست، 25 درصد از آمار مرگ و میر "در قسمت تصادف‌ها" را تشکیل می‌دهند؛ می‌گویند 6 برابر خودرو آلودگی هوایی و 2برابر آن، آلودگی صوتی ایجاد می‌کنند. روی دو چرخ می‌روند و علاوه بر اسم آنها که موتورسیکلت است، گاهی به ارابه‌های مرگ هم تشبیه می‌شوند. در کشور ما برای این وسایل که بخش زیادی از حمل و نقل انسانی و باری را انجام می‌دهد قوانین زیادی تدوین و اجرایی شده است، قوانین که راکبان گاهی به دلیل ناآگاهی از آن و در اکثر موارد به خاطر زیرپا گذاشتن قوانین، وسیله نقله و حتی جان و سلامتی خود را از دست می‌دهند. این بسته حقوقی را با دقت بخوانید.

راکبانی که مجازات می‌شوند
آنقدر بد راندند و تند رفتند و آمد کردند، آنقدر آمار رو بالا و پایین کردند تا برایشان قانونی تصویب شد که برخوردهای قانونی با آنها را تشدید می‌کرد. در این قانون تک ماده‌ای افسران و درجه‌داران دیپلمه مأمور راهنمایی و رانندگی مکلف شده‌اند در محدوده قانونی شهر تهران رانندگان موتورسیکلت‌ یا موتورگازی را که در پیاده‌رو مبادرت به رانندگی می‌کنند یا در جهت مخالف مسیر مجاز حرکت می‌کنند یا به وسیله لوله خروج دود عمداً صدای‌ناهنجار ایجاد می‌کنند علاوه بر اخذ جزای نقدی مقرر در آیین‌نامه اجرایی موضوع ماده 16 قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و اخذ جرائم رانندگی‌، موتورسیکلت یا موتور گازی آنان را از سه ماه تا شش ماه
 توقیف کنند.
به این ترتیب اگر با موتور خود و با بستن لوله خروج دود صدای بد ایجاد کنید، وسیله نقلیه‌تان سه ماه توقیف می‌شود. اگر در پیاده رو رانندگی کنید نیز همین آش خواهد شد و اگر هر دوی این کارها را با هم انجام دهید این مجازات به 6 ماه افزایش می‌یابد. یادتان باشد رانندگی در جهت مخالف مسیر مجاز سه ماه و در صورتی که همراه با صدای ناهنجار باشد شش ماه می‌شود.
البته این مورد مخصوص تهرانی‌ها نیست و مقررات این قانون در سایر شهرها، شهرک‌ها، روستاها و راه‌های کشور بنا به پیشنهاد وزارت کشور و تصویب هیأت وزیران اجرا می‌شود.
این را هم در نظر داشته باشید که اگر دعا کنید از محتوای این قانون خبر نداشته‌اید و نمی‌دانستید که این کارها جرم به حساب می‌آید اصلا مهم نیست و بازهم مجازات می‌شوید و چند ماهی باید دور موتورسواری را خط قرمز بکشید. ضمن آنکه برای ترخیص موتور خود هم باید کلی هزینه بپردازید و جریمه
هم می‌شوید.
 موتورسیکلت‌های فاقد شماره
شاید هنگامی که داخل شهر در حال رفت‌وآمد هستید؛ ببینید که دوچرخ‌سورانی در حال تردد هستند که گذشته از اینکه با سرعت زیاد و حرکت‌های ناموزون از کنار شما عبور می‌کنند ممکن است حتی این وسیله‌ها فاقد پلاک هم باشند. به دلیل اینکه امکان داشت بعضی موتورسوارن یا موتورهای بدون پلاک اقدام به سرقت و یا مزاحمت در خیابان کنند و یا حتی با یک سرنشین دیگر تصادف کنند و از صحنه در بروند بنابرین لازم بود قانون‌گذار در این موضوع دست به کار می‌شد که در این زمینه ماده واحده قانون جلوگیری‌از تردد موتوسیلکت‌های فاقد شماره راهنمایی و رانندگی  تصویب شد. به عبارتی قبل از این قانونی وجود نداشت که مانع تردد این وسایل نقلیه آن هم بدون پلاک شود براساس این قانون مواردی در نظر گرفته شد تا براساس آن مالکان بتوانند برای موتورهای بدون سند خود، سند تهیه کرده و آنها را پلاک دار کنند.
 بر این اساس آن دست از مالکانی که موتورشان به اسم نیست، یعنی اسناد و مدارک مالکیت آنها مثل ‌برگ فروش شرکت یا کارخانه سازنده، برگ فروش سازمان یا ارگان دولتی و سند رسمی وجود ندارد، همچنین موتورسوار نمی‌تواند مالک اصلی یا فردی که موتور را از وی خریداری کرده است، پیدا کند، موتور به نامش می‌شود اما اول باید به اداره آگاهی مراجعه و ثابت کند که موتور دزدی نیست. بعد از آن در صورتی که سند داشته باشد، مرجع صادر کننده سند صحت آن را تایید می‌کند و در نهایت موتور به نام راکب ثبت می‌شود.  
یکی از مسایلی که برخی اوقات در این زمینه مطرح می‌شد این بود که ممکن بود صاحب موتور یا وسیله نقله هیچ مدرکی نداشته باشد و صاحب یا صاحبان قبلی آن هم در دسترس نباشند، این مسئله امکان دارد که در ابتدا مهم به نظر برسد اما باید خیالتان را در اینجا راحت کنیم و بگوییم که باز هم جای نگرانی ندارد و برای این مورد باز هم تمهیداتی اندیشیده شده است و دارنده موتوسیکلت می‌تواند بعد از مراجعه به آگاهی و اثبات اینکه موتور دزدی نیست یا با آن جرم خاصی انجام نشده است به دفتر اسناد رسمی مراجعه کند و سند بگیرد البته باید دقت داشت که در این مرحله فردی باید ضامنش شود، موتورسوار باید یک نفر را با خود به دفترخانه ببرد تا اینکه این نکته مشخص شود که موتور متعلق به خودش بوده و صاحب موتور با آن خلافی مرتکب نشده است. به هر ترتیب وقتی موتور به نام مالک و برای آن سند صادر شد، مالک باید این سند را برای شماره‌گذاری به اداره راهنمایی و رانندگی برساند. اینجاست که کمی خیال مالک راحت می‌شود و از بسیاری از نگرانی‌هایی که ممکن بوده در این مدت داشته باشد فارغ می‌شود.
 موتورهایی که به پارکینگ می‌برند
حتما اگر برای خودتان رخ نداده باشد، دیده‌اید که پلیس موتورهای متخلف را متوقف می‌کند و آن را به کمک یک کامیونت به پارکینگ می‌برد. بد نیست درباره سرنوشت این موتورها هم بدانید. بد نیست بدانید اگر موتورتان توقیف شد با خیال راحت دنبال زندگی خود نروید و فکر نکنید که یک جای پارک مفت و مجانی به دست آورده اید و بالاخره روزی سراغ موتور خود می‌روید. زیرا موتورسیکلت‌ سوارها موظفند حداکثر ظرف شش ماه از تاریخ توقیف برای آزادکردن موتور خود اقدام کنند. البته نباید همینطوری راه بیفتند و بروند پارکینگ بلکه باید اسناد ‌و مدارک موتور خود به واحد شماره‌گذاری مراجعه کنند.
بد نیست بدانید که اگر تعداد موتورهای توقیفی زیاد شود و نیروی انتظامی جایی برای نگهداری آنها نداشته باشد، می‌تواند از توقفگاه‌ها‌ی شهرداری استفاده کند، البته برای این کار کمی هماهنگی نیاز است. حالا اگر مدعی‌ای برای موتور پیدا نشود، یا مدعی بیاید اما نتواند ثابت کند که موتورسیکلت متعلق به اوست بعد از مهلت 6 ماهه مقام قضایی تکلیف موتور را معلوم می‌کند.
 
 چقدر باید پول بدهید؟
برای این که مالک موتور شوید، چه در مرحله سندزدن و چه برای آزاد کردن آن از پارکینگ باید مبالغی را پرداخت کنید.  در قانون برای شماره‌گذاری هر دستگاه موتوسیکلت و برای اینکه معلوم شود مالک این موتور چه کسی است (احراز مالکیت) فرد باید 50 هزار ریال به حساب درآمد عمومی واریز کند. اگر هم موتور توقیف شده باشد به ازای هر روز توقف موتورسیکلت در توقفگاه، متناسب با عرف روز از مالک یا متصرف آن هزینه نگهداری دریافت می‌شود و این رقم به مالک‌حقیقی یا حقوقی توقفگاه می‌رسد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

: مرتبه